For English scroll down.
W 2008 roku pojawił się w domu nowy członek rodziny, puszysty, pełen energii łobuziak, Husky Syberyjski, o imieniu Guaro. Guaro, czyli obecnie Tori, stał się wspaniałym towarzyszem dalekich spacerów. Przez te wszystkie lata powstało wiele psich znajomości, ale też nie tylko. Miałam okazję poznać wielu sympatycznych ludzi, których historie życia są wspaniałe. Starsza Pani, która jeszcze kilkanaście lat wcześniej obserwowała wilki w lesie; muzyk; fotograf; przewodniczka, która zabierała ludzi w podróż po historii polskich miast; gromady dzieci, które widziały w Torim małego wilczka czy rodzina, która pół roku spędza na obcowaniu z Indianami w Ameryce, oj można by długo opowiadać.
Z tych wielu wyspacerowanych kilometrów i różnych przygód (w tym skoku Toriego, jak był mały, na maskę czerwonego samochodu – nadal nie znalazłam odpowiedzi na pytanie: dlaczego?), zaprzyjaźniliśmy się ze wspaniałymi właścicielami uroczej suczki, Majki. Powstała pełna koloru nić sympatii – przyjaźń! Pamiętam jak pierwszy raz zajrzeliśmy do naszych sąsiadów, byłam chwilę przed wyjazdem na wykopaliska do Gruzji, a na stole pojawiły się rarytasy kuchni gruzińskiej…taki mały przedsmak. Adżikę (adjika) z melonem pamiętam do dziś!
Niedawno jednego już chłodnego popołudnia zajrzeliśmy do przyjaciół na małe co nieco, czyli placuszki Oladuszki. Gospodyni domu przygotowała szybkie smażone placuszki, na które przepis dostała od swojej teściowej z daleka. Placuszki delikatne, rozpływające się w ustach…pyszne! Podobno nie tylko my zjadaliśmy placki, aż uszy nam się trzęsły. Musicie koniecznie spróbować.
Składniki:
- 1 litr kefiru
- 1 jajko
- Szczypta soli
- 1 łyżeczka cukru
- ½ łyżeczki proszku do pieczenia
- ¾ szklanki mąki
Przygotowanie:
Wszystkie składniki umieszczamy w misce i mieszamy. Następnie podgrzewamy patelnię z odrobiną oleju, smażymy placuszki na złocisty kolor. Podajemy z ulubioną konfiturą, polane syropem klonowym, posypane odrobiną cukru lub prosto z patelni.
Mam nadzieje, że tak jak my, Wy również macie sympatycznych ludzi wokół siebie.
In 2008 appeared in our home new member of the family, furry, full of energy rascal, Siberian Husky, named Guaro. Guaro, which is now Tori, has become a great friend for long walks. Over the years, were created several dog friends, but not only. I had the opportunity to meet many nice people whose life stories are wonderful. An elderly lady who several years earlier watched the wolves in the forest; musician; photographer; tour guide, who used to take people on a journey through the history of Polish cities; children who saw in Tori little wolf or a family that spends half a year with the Indians in America, oh I could talk a long time.
With these many walked kilometers and various adventures (including Tori jumping on the hood of a red car as he was little – still haven’t found the answer: why?), we made friends with wonderful owners of charming little dog girl, Majka. Was created a full colour thread of sympathy – friendship, which we maintain for a long time already! I remember our first visit at neighbor’s home, I was a moment before going on excavations to Georgia, on the table were rarities from Georgian cuisine….such a small foretaste. Adjika with melon I remember to this day!
Recently, one already cold afternoon went to our friends for a little something, i.e. kefir pancakes. Housewife prepared quick fried pancakes, which she got the recipe from mother-in- law for afar. Pancakes delicate, melt in your mouth … delicious! You must try.
Ingredients:
• 1 liter of kefir
• 1 egg
• pinch of salt
• 1 teaspoon sugar
• ½ teaspoon baking powder
• ¾ cup of flour
Preparation:
All the ingredients put in a bowl and mix. Then heat the pan with a little oil, fry the pancakes until golden brown. Serve with your favorite jam, topped with maple syrup, sprinkled with a little sugar or straight from the pan.
I hope that, like us, you also have nice people around you.
Dajcie znać czy Wam smakowało? 🙂
Podczas pieczenia w kuchni unosi się maślany zapach, po wyciągnięciu eklerek nie mogłam doczekać się, aż napełnię środek bitą śmietaną i marakują.
